In de naam van Allah, de Barmhartige de Genadevolle
Khadija (a) was de eerste echtgenote van onze profeet Mohammed (s). Als rijke zakenvrouw dreef ze zelf geen handel, maar nam mannen in dienst die zij op pad stuurde om voor haar de handel te drijven. Met haar handel concentreerde ze zich voornamelijk op het shamgebied (Syrië, Palestina etc.). Zodoende kreeg ze door haar bekendheid een zeer goede reputatie.
Geruchten gingen rond dat er een man in Mekka was (de profeet Mohammed (s)), die bekend stond als ‘de eerlijke en betrouwbare’. Naar aanleiding van deze positieve berichten, heeft ze de profeet gevraagd voor haar te komen werken. Daarop accepteerde hij haar aanbod. Gevolgd door een bediende van haar, werd hij naar het Shamgebied gestuurd. Tijdens zijn reis had de profeet (s) veel winst gemaakt. Khadija (a) was erg blij en tevreden hiermee, maar was vooral ook blij met de eerlijkheid van Mohammed (s). De mannen die zij eerder in dienst had waren namelijk altijd oneerlijk en gaven haar nooit de volledige winst. Dit integendeel tot de behoorlijke manieren van de profeet (a). Bovendien hoorde Khadija (a) van haar bediende hoe eerlijk Mohammed (s) geweest was tijdens het zakendoen.
Nadat de profeet (s) een periode voor Khadija (a) had gewerkt, voelde zij zich aangetrokken tot de goede en mooie eigenschappen die de profeet (s) bezat. Hij was eerlijk, betrouwbaar en bovendien was ze heel tevreden over zijn manier van handel drijven. Daarop vroeg ze hem ten huwelijk en de profeet (s) had haar aanzoek geaccepteerd. De leeftijd van Khadija (a) was destijds 40 en Mohammed (s) was 25 jaar oud.
De eerste persoon die in de islam geloofde was Khadija (a). Zij was de eerste die getuigde dat Allah de Enige God is en dat Mohammed Zijn boodschapper is.
Er is overgeleverd over ibn Abbas dat hij zei : De eerste man die geloofde in de profeet (s) was Ali (a) en de eerste vrouw was Khadija (a).
Wanneer de profeet (s) in moeilijke tijden verkeerde, stond Khadija (a) altijd aan zijn kant. Zo steunde ze hem met het verkondigen van de islam en stond ze altijd aan zijn kant door hem door de moeilijke tijden heen te helpen. Ze troostte hem wanneer de mensen hem vertelden dat hij een leugenaar was en hielp hem met haar geld en inzet om de islam te verkondigen en deelde zijn zorgen. Dit bleef ze volhouden tot het laatste moment in haar leven! De profeet (s), zei: ‘Zij geloofde in mij toen de mensen mij in niet geloofden, zij vertrouwde me toen de mensen vonden dat ik onwaarheden vertelde, zij deelde haar geld met mij toen de mensen mij alles ontnamen en Allah heeft mij alleen van haar kinderen geschonken en niet van een andere vrouw.’
Khadija (a) had vele goede eigenschappen, teveel om op te noemen. Wat eigenlijk al haar goede eigenschappen omvat, is de volgende Hadith;
De profeet (s) zei: ‘De beste vrouwen in het paradijs zijn; Khadija bint Ghoewiled, Fatima bint Mohammed, Maryam bint Omran en Asia bint Mozahim, echtgenote van de farao.’ Khadija (a) was de voorbeeldvrouw. Ze deed er alles aan om ervoor te zorgen dat de profeet (s) vrolijk en tevreden was en geloofde in de profeet wanneer alle mensen ongelovig in hem waren. Haar streven was om zowel dit leven als het hiernamaals te winnen. Ze was daarom ook de meesteres van de vrouwen in haar wereld. Toen Khadija (a) erg ziek was geworden, heeft ze de profeet (s) gevraagd een gunst voor haar te doen. Ze vroeg hem Fatima Al Zahra (a) voor haar te roepen. Ze wou namelijk de profeet (s) iets vertellen, maar was verlegen om dat rechtstreeks te doen. Daarom vertelde ze het eerst aan Fatima Al Zahra (a), zodat zij het vervolgens aan haar vader kon vertellen.
De profeet ging hierna naar buiten en was niet meer in de aanwezigheid van zijn vrouw. Vervolgens kwam Fatima (a) binnen en naderde haar moeder. Khadija (a) zei het volgende aan haar dochter: ‘Mijn lieve dochter, zeg tegen je vader, dat je moeder zegt dat ze bang is van het graf. Ik wil dat je mij met jouw mantel omwikkelt wanneer ik sterf, de mantel die je draagt wanneer de engel daalt (dat als ‘kafan’ gebruikt wordt; dan neemt men het stof en wikkelt hiermee het lijk voordat het begraven wordt).
Fatima (a) ging vervolgens naar buiten en heeft haar vader verteld wat haar moeder tegen haar had gezegd. Waarna de profeet (s) opstond en de mantel aan Fatima (a) gaf. Khadija (a) was erg blij toen ze Fatima (a) zag aankomen met de mantel. Toen Khadija (a) stierf, kwam de profeet (s) om haar te wassen en te balsemen. Wanneer hij haar wou omwikkelen in de mantel daalde de engel Jibriel (a) naar beneden en hij zei: ‘O profeet van Allah, Allah (swt) geeft jou de vrede en groet jou en Hij zegt tegen jou: O Mohammed, de ‘kafan’ van Khadija moet van ons vandaan komen. Zij heeft al haar geld gegeven voor de islam.’ Toen kwam Jibriel (a) met een ‘kafan’ en zei: ‘O profeet van Allah, dit is de ‘kafan’ van Khadija, deze ‘kafan’ komt uit het paradijs, Allah (swt) schenkt haar deze ‘kafan’’. Khadija (a) had hierbij twee ‘kafans’; eentje van Allah (swt) en eentje van de profeet (s).
Khadija (a) is gestorven op de 10de dag van ramadan, drie jaar voor de Hijra. Ze is begraven in Mekka. Begraafplaats; Alhajoen.
De profeet Mohammed (s) mocht zijn vrouw erg veel. Het jaar waarin zij en de oom van Mohammed (s) (Abu Talib) waren gestorven, noemde hij; het jaar van verdriet.
Moge Allah de Verhevene ons op deze voorbeeldige vrouw laten lijken.
© Copyright Ahlalbait Jongeren
Khadija (a) als eerste vrouw in de islam
In de naam van Allah, de meest Barmhartige, de meest Genadevolle,
Sayeda Khadija (a) werd volgens een aantal geboren in het jaar 565 na Christus. Zij groeide op en leefde in een ‘anti-vrouwen’-samenleving. Een samenleving die als volgt wordt geïllustreerd in de Koran (Hoofdstuk 16; Verzen 58 en 59):
“Wanneer één van hen bericht krijgt over (de geboorte van) een vrouw (kind), wordt zijn gezicht donker en wordt hij vervuld van innerlijk verdriet! Met schaamte verbergt hij zich voor zijn volk, vanwege het slechte nieuws dat hij heeft gehad! Zal hij het vasthouden aan (lijden en) minachting, of het in het stof begraven? Ah! Wat een kwaad (keuze) beslissen ze.”
De belangrijkste reden voor een Arabier om zijn dochter na haar geboorte te vermoorden was in die tijd de angst voor gevangenneming tijdens/na één van de oorlogen tussen de stammen wanneer zij zou opgroeien. Dit zou namelijk betekenen dat ze een slaaf van de vijand zou worden. Deze status als slaaf zou haar familie en stam ten schande brengen. Een andere reden voor moord was de angst voor armoede, oftewel de angst dat de dochter een economische last zou worden. Een kind dat ‘consumeert maar niks produceert’, aldus het pre-islamitische Arabië. De Islam veroordeelde dit in de Koran:
“Dood uw kinderen niet uit angst voor gebrek: wij zullen voor hen zorgen, evenals voor u. Voorwaar, het doden van hen is een grote zonde.”(Hoofdstuk 17; Vers 31)
Er waren ook Arabieren die hun dochters niet doodden, maar hun rechten ontzegden. Ze wilden niets aan hun dochters uitgeven, omdat de dochters, zodra ze getrouwd zouden zijn, naar de huizen van hun mannen zouden verhuizen.
Nu heb je een beeld van de tijd en omgeving waarin Sayeda Khadija (a) een groot internationaal familiebedrijf bestuurde. Wat zij heeft weten te bereiken, zou op dat moment opmerkelijk zijn in elk land, voor mensen van elke leeftijd en voor mensen van elk geslacht.
Echter zijn haar prestaties nog opmerkelijker wanneer men kijkt naar de ‘anti-vrouwen’-oriëntatie van de Arabische samenleving toentertijd. Dit is een bewijs van haar vermogen om haar lot te beheersen door de inzet van haar intelligentie, wilskracht en karakter. Met de winst die zij maakte, hielp zij de armen, de weduwen, de wezen, de zieken en de gehandicapten. Wanneer arme meisjes wilden trouwen, hielp zij daarbij en gaf ze een bruidsschat namens hun.
Reflecterend op haar verhaal realiseer ik mij dat ik in mijn leven nooit moet opgeven en dat ik het niet van mijn omgeving moet laten afhangen om iets te bereiken. Dat ik ondanks moeilijkheden alsnog goed kan presteren. Daarnaast sta ik stil bij het feit wat zij deed met de winst die zij boekte door haar harde werken. Zij deelde het met anderen. Anderen die het minder hadden.
Allah (swt) zegt hierover in de Koran (Hoofdstuk 9; Vers 99):
“Zij die geloven in Allah en het hiernamaals en hetgeen wat zij op de weg van God uitgeven zien zij als een middel om dichter bij Hem te komen en de zegeningen van de profeet te krijgen. Voorwaar, Zonder twijfel is dit een manier van (het creëren van) nabijheid voor hen. God zal hen in zijne genade opnemen; want God is barmhartig en genadig.”
Ik stelde mijzelf de volgende vragen:
“Ben ik bereid om mijn medemens, ongeacht zijn behoefte, te helpen enkel voor Gods tevredenheid, ofdoe ik het ook deels om gezien te worden als een goed en gul persoon door mijn omgeving?”
“Van wie zijn tevredenheid en waardering ben ik in behoefte? De Schepper of zijn schepping?”
“Kan ik mijn nafs doden en goed doen, enkel met als niya (intentie) ‘dichterbij Allah (swt) te komen’ zoals mijn rolmodel, Sayeda Khadija (a)?”
Het was onvermijdelijk dat Sayeda Khadija (a) de aandacht trok van de Arabische edelen. Velen van hen stuurden haar huwelijksaanzoeken; echter was zij in geen van deze aanzoeken geïnteresseerd. Zij was namelijk niet onder de indruk van de rijkdom, de rang of de macht van deze mannen. Wat echt indruk op haar maakte, was karakter. Zij had geen oog voor al deze mannen, zij zocht namelijk een man met ethische en morele principes. Daar was de Profeet Mohammed (sa): de man die barmhartig was voor de wereld, de man die door vriend en vijand werd gerespecteerd om zijn eerlijkheid en loyaliteit.
Ik bewonder dat zij na haar huwelijk met de Profeet Mohammed (sa) al haar rijkdom heeft gespendeerd in de naam van Allah (swt). Nadat zij trouwde, heeft zij al haar rijkdom uitgegeven op de weg van de Islam: om voor vrouwenrechten op te komen, om slavernij te verbannen, om de heiligheid van een mensenleven te eren (zie de alinea over het begraven van dochters) en om nog voor vele andere morele principes te vechten. Sayeda Khadija (a) heeft gedurende haar hele leven ernaar gestreefd haarzelf tot een niveau van goedheid en nederigheid te brengen. Zij had haar echtgenoot kunnen kleineren met woorden als “Jij had niks toen wij trouwden; ik was een rijke vrouw, door mij heb je dit” en soortgelijke uitspraken. Maar zij heeft dit nooit gedaan.
Volgens de woorden van Allah (swt) in de Koran:
“Zij die geloven en migreren en streven op het pad van Allah met hun bezittingen en met hunzelve, zij staan het hoogst in eer in de ogen van Allah. En het is zij die de gelukkigen, succesvolle zijn. (Hoofdstuk 9: Vers 20)
Zij was ook inderdaad één van de gelukkigen; zij was succesvol op deze wereld en zal dit in het hiernamaals zijn. Zij is mijn voorbeeld..